Πάλι τα ίδια...

Γιατί επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά συμπεριφορές, σκέψεις και συναισθήματα που ξέρουμε ότι δεν μας οδηγούν πουθενά; Γιατί εγκλωβιζόμαστε μέσα σε φαύλους κύκλους, υιοθετώντας κακές συνήθειες και επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη; Πόσο ισχυρά είναι τα πρότυπα συμπεριφοράς και τι κερδίζουμε από συμπεριφορές που δεν μας ωφελούν σε κάτι;

Οικείες συμπεριφορές, λανθασμένες επιλογές, που πολλές φορές έχουν αποδειχθεί βλαπτικές για τον εαυτό μας, κακές συνήθειες που μας οδήγησαν σε διαταραγμένες σχέσεις… λανθασμένα ή προβληματικά μοτίβα σχέσεων, αλληλεπιδράσεων και συμπεριφορών που ξέρουμε ότι δεν πρέπει να συνεχίσουμε να τα χρησιμοποιούμε και όμως δυσκολευόμαστε να αλλάξουμε, να δοκιμάσουμε άλλες συμπεριφορές και να ρισκάρουμε να υιοθετήσουμε διαφορετικές επιλογές… Πόση ανασφάλεια νιώθουμε δοκιμάζοντας κάτι καινούργιο και πόσο καθησυχάζουμε τον εαυτό μας όταν συνεχίζουμε συνήθειες και συμπεριφορές που ήδη έχουμε, ακόμα κι αν ξέρουμε ότι διαιωνίζουμε καταστάσεις ή προβλήματα; 

Συμπεριφορές και συνήθειες που μαθαίνουμε νωρίς στη ζωή μας φαίνεται πως μας ακολουθούν και κατά την ενήλικη ζωή. Αν για παράδειγμα, από μικρή ηλικία ζούμε με το φόβο της απόρριψης και δεν εκθέτουμε καν τον εαυτό μας σε τέτοιου είδους καταστάσεις μπορεί να θεωρούμε αυτονόητο ότι οι άλλοι με το παραμικρό θα μας τιμωρήσουν και θα μας απορρίψουν, με αποτέλεσμα να αποφεύγουμε κάθε πιθανή κατάσταση ή αλληλεπίδραση που θα μας οδηγήσει στην απόρριψη. Το μοτίβο αυτό συχνά τείνει να γίνει στέρεο και ισχυρό με τα χρόνια, με αποτέλεσμα να υιοθετούμε συμπεριφορές που θα μας βοηθήσουμε ώστε να μειώσουμε στο ελάχιστο τις πιθανότητες για απόρριψη. Έτσι, μπορεί να γίνουμε αρκετά υποχωρητικοί και να μην υπερασπίζουμε ή να μην προστατεύουμε τον εαυτό μας, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να θεωρούμε ότι η οποιαδήποτε κακομεταχείριση είναι ένδειξη αποδοχής του άλλου. Μαθαίνοντας να υποχωρούμε διαρκώς στους άλλους και να μην διεκδικούμε τίποτα με το φόβο της απόρριψης μπορεί να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να θεωρούμε πως μόνο η εκμετάλλευσή μας και η κακομεταχείρισή μας από τους άλλους είναι ένδειξη μιας αληθινής και ειλικρινούς αγάπης. 

Ένα άτομο που επιλέγει ανθρώπους με τέτοιου είδους συμπεριφορές και βιώνει τέτοιου είδους σχέσεις είναι δύσκολο να νιώσει άνετα μέσα σε στοργικές σχέσεις και όταν θα δεχθεί αγάπη, ζεστασιά και ενδιαφέρον. Για να μπορέσουμε όμως να αναγνωρίσουμε τις λανθασμένες πεποιθήσεις μας και τα μοτίβα συμπεριφορών που δεν μας βοηθούν στη ζωή μας θα πρέπει να επανεξετάσουμε τις υποθέσεις και τις απόψεις που έχουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο μας. 

Τις περισσότερες φορές όμως μας είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να παραδεχθούμε ότι για άλλη μια φορά η συμπεριφορά που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε ως την πιο ορθή, τελικά, δεν είναι και η αποτελεσματικότερη, καθώς δεν μας βοηθάει να πάρουμε τις καλύτερες αποφάσεις ή να κάνουμε τις πιο ικανοποιητικές για εμάς επιλογές. Ίσως στο επίκεντρο του προβλήματος βρίσκεται απλά η αδυναμία μας ή η έλλειψη ικανότητας να εξετάσουμε τι υπάρχει κάτω από τις υποθέσεις που κάνουμε όταν οι συμπεριφορές μας, οι αντιδράσεις μας και τα αισθήματά μας βλέπουμε ότι δεν λειτουργούν με τρόπο ώστε να διευκολύνουν τη ζωή μας, αντίθετα, μας δημιουργούν εμπόδια και νέα προβλήματα. 

Κι όσο δεν προβληματιζόμαστε για όλα αυτά απλά αφήνουμε τον εαυτό μας να πλανιέται μέσα σε ένα φαύλο κύκλο στον οποίο νιώθουμε ότι τα βήματά μας δεν τα καθορίζουμε εμείς αλλά κάποιοι άλλοι… 

Ωστόσο, ακόμη και αυτή την επιλογή να μπούμε αλλά και να παραμένουμε μέσα σε αυτό το φαύλο κύκλο θα πρέπει να καταλάβουμε ότι σε εμάς ανήκει… Κι από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσουμε… Μόνο εμείς μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας να πάρει την απόφαση να σπάσει τα δεσμά αυτού του κύκλου και να δοκιμάσει διαφορετικά μονοπάτια για να φτάσει στο ζητούμενο… που είναι η εξασφάλιση μιας ισορροπίας στη ζωή μας, όπου οι συμπεριφορές, τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας θα βρίσκονται σε αρμονία με εμάς, με τον εαυτό μας, με τα θέλω και τις προσδοκίες μας…