Διαβάζοντας… «Η Ψυχολογία της Μεταβίβασης»

Του Jung

 

«Ο αλχημικός συμβολισμός τίθεται στην υπηρεσία της ψυχολογίας, προκειμένου να προσεγγιστεί μια από τις πλέον ασυνείδητες και ουσιωδέστερες λειτουργίες της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η αντίληψη της δυαδικότητας, η ένωση των αντιθέτων, ο εξαγνισμός και ο θάνατος με την επακόλουθη ανάσταση, ανοίγουν τις πύλες της συνείδησης και μας ωθούν να αντιληφθούμε τη σημασία του φαινομένου που αποκαλούμε μεταβίβαση, καθώς η ψυχολογία αναλαμβάνει να χτίσει τις γέφυρες που οδηγούν στην ουσιαστική ισορροπία και αυτογνωσία» (από οπισθόφυλλο).

«Οποιοσδήποτε έχει πρακτική εμπειρία της ψυχοθεραπείας γνωρίζει ότι η διαδικασία την οποία ο Φρόιντ αποκαλεί μεταβίβαση, παρουσιάζει συχνά ένα δύσκολο πρόβλημα. Ίσως δεν είναι υπερβολικό να ειπωθεί ότι σχεδόν όλες οι περιπτώσεις που απαιτούν μακροχρόνια θεραπεία εμπίπτουν στο φαινόμενο της μεταβίβασης και ότι η επιτυχία ή όχι της θεραπείας συνδέεται με αυτήν κατά ένα πολύ θεμελιώδη τρόπο. έτσι, η ψυχολογία δεν μπορεί να παραβλέψει ή να αποφύγει αυτό το πρόβλημα, ούτε και ο ψυχοθεραπευτής θα έπρεπε να προσποιείται ότι η λεγόμενη ‘διάλυση της μεταβίβασης’ είναι κάτι το αυτονόητο. Μια παρόμοια αισιοδοξία συναντούμε στη θεραπεία της ‘μετουσίωσης’, μιας διαδικασίας που συνδέεται στενά με τη μεταβίβαση. Συζητώντας αυτά τα φαινόμενα οι άνθρωποι μιλούν συχνά σαν να μπορούσαν να τα χειριστούν με τη λογική, ή με τη διάνοια και τη θέληση, ή ότι θα μπορούσαν να τα επιλύσουν με την ευφυΐα και την ικανότητα ενός άρτια εξοπλισμένου γιατρού. Αυτή η ευφημιστική και εξευμενιστική προσέγγιση είναι χρήσιμη αρκετά όταν η κατάσταση δεν είναι ακριβώς απλή και δεν πρέπει να αναμένονται εύκολα αποτελέσματα. Ωστόσο έχει το μειονέκτημα να μεταμφιέζει τη δυσκολία του προβλήματος και έτσι να εμποδίζει ή να αναβάλλει μια βαθύτερη έρευνα. Παρόλο που αρχικά συμφωνούσα με τον Φρόιντ ότι η σημασία της μεταβίβασης θα μπορούσε εύκολα να υπερτονιστεί, η αυξανόμενη εμπειρία με ώθησε να αντιληφθώ ότι η σημασία της είναι σχετική…» (από τον πρόλογο).

Το συγκεκριμένο βιβλίο του Jung στο πρώτο μέρος περιγράφει μέσα από κεφάλαια την ψυχολογία της μεταβίβασης, ενώ στο δεύτερο μέρος περιγράφει φαινόμενα μεταβίβασης που στηρίζονται στις εικόνες του “Rosarium Philosophorum”.

Ο Jung θεωρεί τη θεωρία της αλχημείας μια προβολή ασυνείδητων περιεχομένων. Πρόκειται για αρχετυπικές μορφές που χαρακτηρίζουν όλα τα γνήσια προϊόντα της φαντασίας, όπως αυτά που συναντάμε στους μύθους και στα παραμύθια, ή στα όνειρα και στα οράματα ή στα παραληρήματα.  

 

Πηγή:

Jung, Carl G. (1997). Η Ψυχολογία της μεταβίβασης. Εκδόσεις Ιαμβλιχός.

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.