Εσύ πώς διαχειρίζεσαι τα «ποτέ» της ζωής σου;

Στο βιβλίο της με τίτλο: «Η φθορά στην Ερωτική Σχέση», η Ayala Malach Pines αναφέρεται στα λόγια του William Bridges, που αξίζουν της προσοχής μας, καθώς εμπεριέχουν ερωτήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο:

«Όταν το όνειρο έχει επιτευχθεί, η προεδρία, το βιβλίο, τα τρία παιδιά και το όμορφο σπίτι – τότε είναι η στιγμή της συνειδητοποίησης: “Εντάξει, το κατάλαβα, και τι μ’ αυτό;” Κι ακόμη “Αυτό ήταν; Για αυτό θυσίασα τα πάντα; Η ασυμφωνία ανάμεσα στη δημόσια εικόνα και την ιδιωτική συνείδηση μπορεί να γίνει βασανιστική σε αυτό το σημείο στη ζωή. Και τι γίνεται με αυτόν που δεν τα κατάφερε; Το ανεκπλήρωτο όνειρο είναι η άλλη πύλη προς την πραγματικότητα. Εκεί ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τα ποτέ. “Νομίζω ότι πρέπει να δεχτώ το γεγονός ότι δε θα γίνω ποτέ διευθυντής της εταιρείας… ποτέ δε θα έχω τέσσερα θαυμάσια παιδιά.” Και με αυτήν την παραδοχή έρχεται η παράξενη αίσθηση ότι κυνηγούσε κανείς ένα καρότο στο ραβδί, ότι το ηλιοβασίλεμα που κάποτε τον ταξίδευε ήταν στην άλλη άκρη του βαγονιού».

 

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο William Bridges κάνει λόγο για την ασυμφωνία ανάμεσα στη δημόσια εικόνα και την ιδιωτική συνείδηση, για τη διαφορά δηλαδή ανάμεσα στο φαίνεσθαι και στο ποιος πραγματικά είναι κανείς. Γιατί η εικόνα που προβάλλουμε προς τα έξω είναι πάντα αυτή που κατασκευάζουμε για τους άλλους, ενώ η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, όσο ωραιοποιημένη ή καλυμμένη κι αν είναι, εμπεριέχει αλήθειες ή ψήγματα αλήθειας που ενδεχομένως δυσκολευόμαστε να παραδεχθούμε και να αποδεχθούμε. Επίσης, ο W. Bridges αναφέρεται σε ερωτήματα που συνήθως μας απασχολούν καθώς μεγαλώνουμε, όπως λόγου χάρη, για το αν και κατά πόσο άξιζε η προσπάθεια για όλα όσα αγωνιστήκαμε στη ζωή μας, και για όλα όσα καταφέραμε. Το ουσιαστικότερο δε ερώτημα ίσως να είναι αυτό σχετικά με το αν άξιζε ο αγώνας για όλα όσα μοχθήσαμε.

Από την άλλη, ακόμη πιο βαρύνουσας σημασίας , ενίοτε ακόμη και πιο βασανιστικό για κάποιους ανθρώπους, είναι το ερώτημα ή τα ερωτήματα που αφορούν σε όλους εκείνους τους στόχους για τους οποίους μόχθησαν, αλλά δεν κατάφεραν να επιτύχουν. Τα «ποτέ» της ζωής μας είναι συνυφασμένα με αρνητικά συναισθήματα, όπως απογοήτευση, ματαίωση, θυμό, ζήλεια, θλίψη, δυσφορία, πόνο, ενοχή, αδικία, έλλειψη αυτοπεποίθησης κοκ. Όμως, και σε αυτή την περίπτωση, ποιο νόημα έχει ένας τέτοιου είδους απολογισμός; Σε τι θα μας βοηθήσουν αυτά τα ερωτήματα που θέτουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας; Πόσο εφικτό είναι να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να αλλάξουμε τη ζωή μας; Γίνεται να ζήσουμε ξανά από την αρχή; Κι αλήθεια, ποιος είναι εκείνος ο άνθρωπος που έζησε μια ζωή στο έπακρο, χωρίς λάθη, χωρίς παραλείψεις, χωρίς να αδικήσει ή να αδικηθεί;

 

Πηγή:

Ayala Malach Pines, 2007, Η φθορά στην Ερωτική Σχέση», εκδόσεις: Περίπλους. 

 

Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.