Η εξερεύνηση της ιστορίας ζωής και των ψυχοκοινωνικών ταυτοτήτων παίζει κεντρικό ρόλο στην εξέταση του κοινωνικού και ψυχικού εαυτού. Μέσα από τα γεγονότα ζωής που έχουμε βιώσει μπορούμε να εντοπίσουμε και να αναλύσουμε τις επιδράσεις που έχουν στη ζωή μας. Τα βιώματα και οι εμπειρίες μας μπορεί να επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά τον εαυτό μας. Οι κοινωνικές ταυτότητες καθορίζουν και διαμορφώνουν τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά την ίδια στιγμή επηρεάζονται και διαμορφώνονται οι σχέσεις μας από τις ψυχολογικές και κοινωνικές εμπειρίες που συσσωρεύονται μέσα μας. Η ταυτότητα του καθενός «διαμορφώνεται μέσα από τα προσωπικά γεγονότα που έζησε το άτομο και που σχηματίζουν το νήμα της βιογραφίας του, ιστορία ιδιαίτερη και μοναδική, και μέσα από τα στοιχεία που είναι κοινά στην οικογένειά του, τον περίγυρό του, την τάξη στην οποία ανήκει. Όλα αυτά του δίνουν θέση ως ένα κοινωνικο-ιστορικό ον» (σελ. 319).
«Η προσωπική ιστορία του καθενός μας επιτρέπει να κατανοήσουμε την οικογενειακή της ιστορία, μια ιστορία και μια πραγματικότητα στην οποία ανήκει. Τα ρήγματα, οι συγκρούσεις και τα προβλήματα που αντιμετώπισε η οικογένεια διαπερνούν αυτή την ίδια σαν άτομο. Οι συγκρούσεις που αντιμετωπίζει δεν είναι μόνο ψυχολογικές αλλά και κοινωνικές, αφού συνδέονται και με το κοινωνικό πεδίο και με τις κοινωνικές καταστάσεις που έζησε η οικογένεια» (σελ. 319).
Ο εξωτερικός καθρέφτης που εμφανίζει η οικογένεια, σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ διαφορετικός από την πραγματική κατάσταση που επικρατεί μέσα στην οικογένεια. Συγκρουσιακές καταστάσεις, θυμός, απαξίωση και υποτίμηση, κακοποιητικές συμπεριφορές… όλα όσα κρύβονται μέσα σε μια οικογένεια και κανείς δεν πρόκειται να παρατηρήσει είναι ικανά να οδηγήσουν σε νευρώσεις. Βασικό ρόλο για τη δημιουργία της νεύρωσης παίζουν «οι συγκρουσιακές σχέσεις μεταξύ γονιών- παιδιών (ταύτιση- συνταύτιση των γονιών με το φανταστικό παιδί που φέρνουν μέσα τους, αμφίσημες επιθυμίες, πρότυπα). […] Μέχρι να βρει τον δρόμο του θα αντιμετωπίσει συγκρούσεις τόσο με τον ίδιο του τον εαυτό και την εσωομάδα όσο και με την εξωομάδα. Εξαρτάται από τη δύναμη της προσωπικότητάς του ποια από τα δύο πρότυπα μοντέλα θα επικρατήσουν μέσα του, αυτό των γονιών του ή το καινούργιο της κοινωνίας που μεγαλώνει» (σελ. 320).
Πηγή:
Ρήγα και Μπεχράκης. 1991. Μαρία Τ.. Ιστορία ζωής, ψυχοβιογραφική προσέγγιση. Εκδόσεις Δέσποινα Δ. Μαυρομμάτη.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου