Η ταινία «Silver Linings Playbook» (Οδηγός Αισιοδοξίας), του 2012, του Ο’ Ράσελ παρουσιάζει την περίπτωση του Πατ, ο οποίος μετά από τέσσερα χρόνια στο ψυχιατρείο, επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του, προσπαθώντας να προσαρμοστεί στην καινούργια του ζωή. Ταυτόχρονα ήθελε να έρθει σε επαφή με την πρώην γυναίκα του, την οποία απαγορευόταν να πλησιάσει λόγω δικαστικής απόφασης. Σε αυτή τη φάση της ζωής του γνωρίζει μια νεαρή γυναίκα, η οποία θα κάνει πιο περίπλοκη την κατάσταση. Η ταινία στηρίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Matthew Quick.
Ο Πατ έχει διπολική διαταραχή, δηλαδή μανιοκατάθλιψη. Έπαθε κρίση όταν είδε τη γυναίκα του να τον απατά. Μετά τη νοσηλεία του ήθελε να ξανακερδίσει τη γυναίκα του και να ζήσουν μαζί και πάλι. Ωστόσο, βγαίνοντας από την ψυχιατρική κλινική ο Πατ θα πρέπει να παίρνει συστηματικά τη φαρμακευτική του αγωγή και να επισκέπτεται τον Ινδό ψυχοθεραπευτή του. Ο Πατ συναντάει την Τίφανι, η οποία παίρνει και αυτή φαρμακευτική αγωγή, έχασε τον άνδρα της με τραγικό τρόπο και επιθυμεί να ζήσει την κάθε στιγμή. Οι δυο τους αποφασίζουν να συμμετέχουν σε έναν διαγωνισμό χορού, αν και δεν ξέρουν ούτε τα βήματα.
Ο Πατ ζει πλέον με τους δύο γονείς του. Ο πατέρας του είναι ένας προληπτικός τζογαδόρος και η μητέρα του νευρική και ασχολείται με το σπίτι και τη μαγειρική. Ο Πατ θα πρέπει να καταφέρει να συμβιώσει με τους γονείς του, ενώ έχει χάσει την προηγούμενη ζωή του, που ήταν καθηγητής και παντρεμένος. Οι γονείς είναι τα πρόσωπα που νοιάζονται για αυτόν και προσπαθούν να τον φροντίσουν ώστε να είναι καλά, αλλά πόσο θετική και κατάλληλη είναι η επιστροφή στο οικογενειακό περιβάλλον;
Ο Πατ κάνει φιλική παρέα με την Τίφανι, η οποία του υπόσχεται ότι θα τον βοηθήσει να επανασυνδεθεί με τη γυναίκα του. Οι δύο πρωταγωνιστές καταφέρνουν να έρθουν πιο κοντά και να στηρίξουν ο ένας τον άλλο, στο περιθώριο που τους έχει θέσει όλη η υπόλοιπη κοινωνία. Μέσα από την αλληλεπίδρασή τους προσπαθούν να νιώσουν καλά αλλά και να ανακαλύψουν τον εαυτό τους.
Στην ταινία παρουσιάζεται η εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, με προβλήματα ψυχικής υγείας, που καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τις πληγές που έχουν οι ραγισμένες τους καρδιές. Παρόλο που συνήθως οι περίοδοι κατάθλιψης διαρκούν περισσότερο από τις περιόδους μανίας, αυτό δεν φαίνεται στην ταινία, καθώς ο Πατ έχει αρκετά μανιακά επεισόδια. Παρουσιάζεται στην ταινία κυρίως μανιακός, καθώς αυτό δίνει περισσότερη δράση και είναι πιο εύκολο να αποτυπωθεί στο γυαλί. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διπολική διαταραχή εμφανίζονται είτε μόνο περίοδοι κατάθλιψης με υπομανιακά επεισόδια (πολύ μικρής έντασης), είτε περίοδοι κατάθλιψης και μικρότεροι περίοδοι μανίας. Ένα άτομο δεν μπορεί να βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κατάσταση μανίας, καθώς σε αυτή την κατάσταση δεν κοιμάται, έχει την αίσθηση μεγαλοπρέπειας, έχει γρήγορη και πιεστική ομιλία, περνώντας από το ένα θέμα στο άλλο. Πολλές φορές, τα άτομα σε κατάσταση μανίας μπορεί να ξοδεύουν πολλά χρήματα, ψωνίζοντας ακαταλόγιστα, να παίζουν τυχερά παιχνίδια και τζόγο, να κάνουν επικίνδυνες, εφήμερες σχέσεις και να έχουν διάφορες άλλες ριψοκίνδυνες συμπεριφορές.
Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου