«Θύμωσα και τώρα τι κάνω;»
«Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε με τον τοξικό θυμό είναι να τον θέσουμε υπό τον έλεγχό μας, γιατί αυτός θέλει να είναι από πάνω. Παρόλα αυτά εμείς που ξέρουμε τις συνέπειες, μπορούμε να του βάλουμε ένα όριο. Για αυτό, πρέπει να επιλέξουμε τις αντιδράσεις που θα εκδηλώσουμε πριν το κάνει ο θυμός για εμάς. Ο άνθρωπος που επιλέγει το νικητήριο ύφος είναι αυτός που ξέρει να εκφράζει προφορικά τον θυμό του και τον χρησιμοποιεί ως δύναμη υπέρβασης. Το πρόβλημα δεν είναι να θυμώσεις, αλλά να κρατήσεις ή να καταπνίξεις τον θυμό. Νικητήριο ύφος έχει όποιος ξέρει να πει τι νιώθει τη σωστή στιγμή και με τον κατάλληλο τρόπο. Το κάνει με την ησυχία του, με άλλα λόγια, παίρνει τον χρόνο του για να μελετήσει τι του συμβαίνει και γιατί νιώθει όπως νιώθει. Αργότερα βρίσκει τον τρόπο για να το εκφράσει στο κατάλληλο άτομο με ύφος που δεν είναι καθόλου επιθετικό.
Όταν θυμώνουμε, ξεχνάμε να φερθούμε με σύνεση, που σημαίνει πολύ απλά ότι δεν χρησιμοποιούμε την κοινή λογική. Ωστόσο, είναι ανάγκη: πρώτον να εξετάσουμε τον θυμό, δεύτερον να αφήσουμε τον θυμό να εκδηλωθεί, τρίτον να τον εκφράσουμε με λόγια, τέταρτον να επιλέξουμε τη σωστή στιγμή και το σωστό μέρος, πέμπτον να μη σπεύσουμε να κρίνουμε ή να καταδικάσουμε τον άλλο, αλλά να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες, έκτον να αποτρέψουμε και το σώμα μας από τη σύγκρουση». Αυτό που έχει σημασία είναι να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τον θυμό μας, να τον εκφράζουμε, αλλά να μη ζούμε με αυτόν. Ο θυμός που εστιάζεται στους άλλους ασκεί πίεση, ο θυμός που εστιάζεται στη λύση οδηγεί στην ευημερία.
Μπερνάντο Σταματέας. (2018). Τοξικά συναισθήματα. Πώς να γιατρέψουμε τη συναισθηματική βλάβη, να απελευθερωθούμε, να αποκτήσουμε εσωτερική γαλήνη. Αθήνα: Ενάλιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου