"Κάποτε
θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"
"Οι
αναμνήσεις μας πηγαίνουν πιο μακριά
απ’ αυτά που ζήσαμε
κι εγώ
ένας αρχαίος διαβάτης που χάνεται στο βάθος"
~Λειβαδίτης~
Για
πάντα το πιο βαθύ μας μυστικό, το μόνο που άξιζε να ειπωθεί, μένει ανείπωτο.
Δεν υποτάσσεται ποτέ αυτό στο υλικό περίγραμμα της τέχνης.
Πλαντούμε στην κάθε λέξη, βλέπουμε ένα δέντρο ανθισμένο, έναν ήρωα, μια
γυναίκα, το άστρο της αυγής και φωνάζουμε: Αχ! και τίποτ' άλλο δεν μπορεί να
χωρέσει τη χαρά μας. Όταν το Αχ! αυτό θελήσουμε, αναλύοντάς το να το
μεταδώσουμε στους ανθρώπους, να το σώσουμε από την ίδια μας τη φθορά, πως εξευτελίζεται σε
λόγια αδιάντροπα, βαμμένα γεμάτα αέρα και φαντασία!... ~Καζαντζάκης~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου