Διαβάζοντας: «Ο Άη-Βασίλης φέτος είναι πράσινος»

του Νίκου Μιχαλόπουλου και της Άννας Βερούλη και εικονογράφηση της Εύας Καραντινού

Το συγκεκριμένο παραμύθι έχει λάβει το Κρατικό βραβείο «Οικόπολις» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ecocity. Στο εξώφυλλο αναγράφονται τα εξής λόγια: «πέντε γράμματα φτάνουν στην πόρτα του Άη-Βασίλη και δεν μοιάζουν σε τίποτα με όλα αυτά που είχε συνηθίσει να λαμβάνει. Προέρχονται από πέντε παιδιά, από πέντε γωνιές του πλανήτη τόσο διαφορετικές και τόσο απομακρυσμένες μεταξύ τους. Όμως αυτά τα πέντε γράμματα έχουν κάτι κοινό και κάνουν την καρδιά του Άη-Βασίλη να γεμίζει και πάλι ελπίδα, αν και το ταξίδι μπροστά του προβλέπεται εξαιρετικά δύσκολο μέσα σε μια φύση, που αισθάνεται άρρωστη και εξασθενημένη. 

 

Θα προλάβει άραγε να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου;

Ζήστε την αγωνία των πιο αναπάντεχων Χριστουγέννων και αισθανθείτε, μέσα σ’ αυτό το παραμύθι με οικολογική συνείδηση, την ένταση, τις προσδοκίες και τα συναισθήματα του πιο αγαπημένου, του πιο παιχνιδιάρη, του πιο κόκκινου Αγίου της καρδιάς μας, που φέτος όμως αποφάσισε να είναι… πράσινος!

Χο,χο,χο…!!!

Για παιδιά ηλικίας από 4 χρόνων και πάνω.»

Πρόκειται για ένα πολύ ωραίο παραμύθι με πολύ ωραία εικονογράφηση. Όπως καταλαβαίνει κανείς διαβάζοντας τα λόγια στο εξώφυλλο, στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά για το φυσικό περιβάλλον και να τα κινητοποιήσει και να τα προτρέψει να σκεφτούν έναν διαφορετικό τρόπο διαχείρισης του πλανήτη μας και της ζωής που υπάρχει πάνω σ’ αυτόν. Το συγκεκριμένο μοντέλο διαχείρισης του πλανήτη που χρησιμοποιείται ως σήμερα δημιουργεί πρόβλημα στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων, αλλά και των άλλων οργανισμών, εφόσον έχει διαταράξει την ισορροπία στο φυσικό περιβάλλον.

 

Οπότε, διαβάζοντας αυτό το παραμύθι, οι γονείς και οι δάσκαλοι ή οι φροντιστές των παιδιών, μπορούν  να ανοίξουν μία πλατύτερη συζήτηση για το πώς οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τρόπους για να γίνουν πιο ευσυνείδητοι απέναντι σε τέτοιου είδους ζητήματα και πώς θα μπορέσουμε να συμμετέχουμε ενεργά ούτος ώστε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, πώς θα συμβάλλουμε στην εξοικονόμηση της ενέργειας και την αποφυγή της σπατάλης των υδάτινων πόρων ή της μόλυνσής τους από τις δραστηριότητες του ανθρώπου. Επίσης, πώς θα προωθήσουμε κάποιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πώς θα υιοθετήσουμε περισσότερες πολιτικές ανακύκλωσης, τόσο των στερεών, των υγρών, αλλά και των αέριων ή πυρηνικών αποβλήτων.

Φαίνεται πως περισσότερο από κάθε άλλη φορά κρίνεται ότι η ανακύκλωση πρέπει να γίνει τρόπος ζωής για όλους. Συνεπώς, όλα αυτά τα θέματα μπορούν να συζητηθούν τόσο στο σπίτι, όσο και στην σχολική τάξη και να προταθούν κάποιες εναλλακτικές μορφές ενέργειας, όπως λόγου χάρη η αιολική ενέργεια, δηλ. το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του αέρα για να παράγουμε ηλεκτρισμό, η ηλιακή ενέργεια, δηλ. πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του ήλιου για να παράγουμε ηλεκτρισμό, η θερμική ενέργεια, δηλ. πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του φυσικού αερίου για να παράγουμε ηλεκτρισμό, η υδραυλική ενέργεια, δηλ. πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του νερού για να παράγουμε ηλεκτρισμό κοκ. 

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, λοιπόν, κρίνεται απαραίτητο να υπάρξουν καινούργιοι τρόποι διαχείρισης και εξοικονόμησης των φυσικών πόρων, καθώς το βιολογικό σύστημα διαφόρων περιοχών του πλανήτη είναι ήδη υπό κατάρρευση και για να σωθεί θα πρέπει να προκριθεί η συστηματική, η οργανωμένη και η συνετή εκμετάλλευση της χλωρίδας και της πανίδας. Επιπροσθέτως, επιβάλλεται μια προσεκτικότερη διαχείριση των δασών, καθώς αυτά αντιμετωπίζουν εκτεταμένες πυρκαγιές, αλλά κινδυνεύουν και από την αποψίλωση, δηλαδή την αλόγιστη υλοτομία μεγάλων τμημάτων του δάσους χωρίς σχεδιασμό, τακτική που δεν επιτρέπει την φυσική ανανέωση και οδηγεί στο θάνατο του δάσους.

Φυσικά, μεγάλο ζήτημα για τον πλανήτη αποτελεί και η κατανάλωση του νερού και επιβάλλεται να τεθεί ένας περιορισμός στην άσκοπη κατανάλωσή του. Τέλος, θα πρέπει να προωθηθούν πολιτικές διαχωρισμού των σκουπιδιών σε χαρτιά, γυαλί, πλαστικό, μέταλλο, κοκ, και τρόποι για να μην καταλήγουν στη θάλασσα ή σε πόσιμες πηγές νερού (ποτάμια, λίμνες κτλ).

Εν κατακλείδι, θα λέγαμε ότι είναι ένα βιβλίο που παρέχει πληροφορίες καλλιεργώντας την οικολογική συνείδηση στα παιδιά, βάζοντάς τα να σκεφτούν την κοινωνική ευθύνη όλων απέναντι στο μεγάλο σπίτι που μας φιλοξενεί, τον πλανήτη Γη. Ένα βιβλίο που προάγει την βιώσιμη και πράσινη ανάπτυξη για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς τους ίδιους, αλλά και τις επερχόμενες γενιές. Ένα διαφορετικό παραμύθι που στοχεύει στο να περάσει σημαντικά οικολογικά μηνύματα! Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!    

 

Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.