Μπουκάι: περί ερωτικών σχέσεων

«Το να χτίσεις μια σχέση με διάρκεια απαιτεί δεξιοτεχνία, κι αυτό επιτυγχάνεται μόνο με εξάσκηση. Όταν θα είσαστε σε θέση να ξέρετε ποιο είναι το κέντρο της σχέσης που επιθυμείτε, τότε θα μπορέσετε να στοχεύσετε προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν δεν αποφασίσετε πρώτα να ξεκαθαρίσετε κατά πόσο τα σχέδιά σας συμπίπτουν, -δηλαδή τον κύκλο όπου θα στοχεύσετε τα βέλη σας-, η ευτυχία που θα βρείτε θα είναι απλά μια σύμπτωση ή μια πλασματική κατασκευή για τα μάτια του κόσμου. Και αυτό που ήθελα περισσότερο να σας επισημάνω: όταν η αγάπη παραμένει, ο πόνος μιας διαφωνίας περιέχει πάντα διπλή θλίψη: τον πόνο που υποφέρω εγώ ο ίδιος και τη θλίψη για τον πόνο του ανθρώπου που αγαπώ, ακόμα κι αν ξέρω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω τον δρόμο μου μαζί του» (σελ. 37).


Συχνά μέσα στη σχέση μας επιλέγουμε να σχεδιάσουμε ομόκεντρους κύκλους γύρω από κάθε πράξη, έτσι ώστε να μπορέσουμε ο καθένας να αποφύγει τον δικό του πόνο ή τον πόνο του άλλου. 

Ορισμένες φορές υπάρχει η δυνατότητα να «μην είναι σκοπός ο στόχος». Μπορεί να είναι η ίδια η διαδρομή ο σκοπός της κίνησης. Μπορούμε να κινούμαστε σε μια πορεία χωρίς κάθε βήμα να αποτελεί μια δοκιμασία. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να αντλήσουμε ευχαρίστηση προχωρώντας προς μια κατεύθυνση. 


Ο Χόρχε αναφέρει: «Όταν σταμάτησα να κυνηγάω τη σκιά των προσδοκιών μου, άρχισαν να εμφανίζονται μεγαλύτερες ευκαιρίες που ποτέ δεν είχα φανταστεί, και συνοδοιπόροι πιστοί και αξιόπιστοι. Εγώ ήμουν ξύπνιος και μπόρεσα να τους δω…».

«Είναι αλήθεια πως δεν μπορούμε ούτε να το προβλέψουμε ούτε να το ελέγξουμε, αλλά δέξου αυτή την ιδέα για αληθινή. Η τύχη ποτέ δεν πλησιάζει αυτούς που, αντί να πηγαίνουν σε αναζήτηση του ονείρου, περιορίζονται στο να τρέχουν πίσω από ματαιόδοξους στόχους» (σελ. 271).  

Μπουκάι, Χόρχε. (2012). Βασίσου πάνω μου. Αθήνα: Opera.