Τελειώνει η αγάπη;

Αγάπη είναι θα περάσει… ή αγάπη είναι και θα είναι εδώ για πάντα…;

Οι σχέσεις αλλάζουν, οι συνθήκες της ζωής μας αναδιαμορφώνονται, εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε… οι ανάγκες και οι απαιτήσεις μας διαφοροποιούνται… όλα αλλάζουν και φτάνει κάποια στιγμή που αναρωτιέσαι: «Τι έγινε; Άλλαξε και η αγάπη που νιώθαμε για κάποιους ανθρώπους ή απλά άλλαξαν οι καταστάσεις και οι συνθήκες;» Πώς γίνεται να αλλάξει το συναίσθημα της αγάπης που είναι τόσο βαθύ; Μήπως ποτέ δεν ήταν αγάπη ή μπορεί και μια αγάπη να χαθεί; Πώς γίνεται να αλλάξει ο τρόπος που νιώθουμε για έναν άνθρωπο με τον οποίο έχουμε περάσει τόσα πολλά μαζί;

Κάποιες φορές καλούμαστε να κάνουμε επιλογές που αν ακούγαμε και ακολουθούσαμε αυτό που μας έλεγε η καρδιά δεν θα τις κάναμε ποτέ… όμως, αυτές οι επιλογές είναι καθοριστικές για τη ζωή μας, γιατί νιώθουμε την υποχρέωση να τις υπερασπιστούμε.. αφού είναι δικές μας… Οι επιλογές μπορεί να βρίσκονται σε σύγκρουση με τα θέλω και τα συναισθήματά μας, και τότε… μένει μέσα στην καρδιά μας το συναίσθημα της αγάπης που απλά κοιμάται, σιωπά και περιμένει, αφού δεν υπάρχει τρόπος να εκδηλωθεί… 

Και τότε αναρωτιέσαι: «νιώθω αγάπη; Κι αν νιώθω αγάπη που είναι; Και υπάρχει αγάπη χωρίς κάποιο πρόσωπο αναφοράς απέναντί μας;» Τι να την κάνω την αγάπη χωρίς αυτόν που αγαπώ; Και για πόσο καιρό μπορεί να διαρκέσει μια αγάπη που δεν αναπτύσσεται και δεν προχωρά με μικρά και σταθερή βήματα μέσα σε μια σχέση; Και τελικά: είναι αγάπη ή είναι απλά μια ψευδαίσθηση αγάπης, μπας και νιώσουμε λίγο καλύτερα, ή είναι απλά μια εμμονή σε κάτι που χάσαμε ή δεν κερδίσαμε ποτέ;

Μας τελειώνει η αγάπη για έναν άνθρωπο που θεωρούσαμε σημαντικό στη ζωή μας ή απλά κλείνει ο κύκλος μιας σχέσης και κρατάμε μια γλυκιά ανάμνηση στο μυαλό μας; Αυτό εξαρτάται από την αλληλεπίδραση με το άτομο, τη σχέση που είχαμε και το βάθος των συναισθημάτων… αλλά και τον τρόπο που επεξεργαστήκαμε στο μυαλό μας όλα όσα συνέβησαν. Τις αναμνήσεις εμείς οι ίδιοι τις διαμορφώνουμε, επομένως, το τι θα επιλέξουμε να κρατήσουμε εξαρτάται από εμάς. 

Κάποια συναισθήματα αγάπης μπορεί να συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά να μην είναι ικανά να κρατήσουν μια σχέση… τότε μπορεί να επιλέξουμε να κρατήσουμε μέσα μας αυτά τα συναισθήματα και να σταματήσουμε να παλεύουμε για αυτή τη σχέση. Το τέλος όμως μιας σχέσης δεν σημαίνει και τέλος της αγάπης για έναν άνθρωπο που για κάποια χρόνια αποτέλεσε ένα σημαντικό πρόσωπο για εμάς, ένα σημαντικό σημείο αναφοράς και προσδιορισμού… αρκεί να μην εμπλέξουμε σε όλα αυτά τον εγωισμό μας. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε όλα τα θετικά που μας πρόσφερε ένα άτομο για το οποίο νιώσαμε έντονα συναισθήματα αγάπης και να κρατήσουμε όλα τα όμορφα που περάσαμε μαζί, γνωρίζοντας ότι όλα αυτά είναι πλέον παρελθόν. 

Η αγάπη μας για κάποια πρόσωπα μπορεί να υπάρχει πάντα, χωρίς να εκφράζεται, να εκδηλώνεται, να φαίνεται ή να κάνει αισθητή την παρουσία της, όταν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες, οι καταστάσεις, ή και τα ίδια τα πρόσωπα. Τότε η αγάπη παραμένει κι ας μην φαίνεται, όμως, είναι μια αγάπη στην οποία δεν μπορούμε να επενδύσουμε, δεν μπορούμε να την εμπλουτίσουμε με άλλα συναισθήματα. 

Είναι μια αγάπη του παρελθόντος που απλά κρατήσαμε σε μια γωνιά της καρδιάς μας, γιατί της είχαμε δώσει τόσα, που αν την διώχναμε, θα έπαιρνε κι ένα μέρος του εαυτού μας…

Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος- Κοινωνιολόγος, MSc.