Ξεσπάσματα θυμού: κάθαρση ή αφορμή για περισσότερο θυμό;

«Ποτέ ο θυμός δεν είναι αναίτιος, σπάνια όμως η αιτία του είναι άξια λόγου» Βενιαμίν Φραγκλίνος

Ο θυμός είναι ένα από τα πιο έντονα και διεγερτικά συναισθήματα, που ξεσπά και δύσκολα μπορούμε να συγκρατήσουμε τον εαυτό μας. Ένα σύνολο από θυμωμένες σκέψεις προηγούνται πριν από το θυμό και καθορίζουν την έντασή του. Ο θυμός συνοδεύεται από ένα σύνολο συναισθημάτων, όπως οργή, πικρία, αγανάκτηση, απόγνωση, εκνευρισμός, εχθρότητα, μίσος, βία και ενόχληση.

Όσο πιο πολύ σκεφτόμαστε αυτά που μας έκαναν να θυμώσουμε τόσο πιο πολύ ενισχύεται η φλόγα του θυμού. Ο θυμός μπορεί να μας περάσει αν προσπαθήσουμε να δούμε μέσα από ένα πιο θετικό πρίσμα την κατάσταση. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αναγνωρίσουμε και να αμφισβητήσουμε τις σκέψεις που πυροδοτούν το θυμό μας. Πρώτα όμως θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ηρεμήσουμε τον εαυτό μας, καθώς όταν είμαστε θυμωμένοι δεν μπορούμε να σκεφτούμε σωστά. Αν καταφέρουμε να ηρεμήσουμε το σώμα μας θα μπορέσουμε να μειώσουμε και τις σκέψεις θυμού. Επίσης, βοηθητικό είναι να απομακρύνουμε για λίγο από το μυαλό μας την πηγή ή την αιτία του θυμού ή και να απομακρυνθούμε από αυτό που μας προκαλεί θυμό. Έτσι, δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ηρεμήσει και στη συνέχεια μπορούμε πλέον να επανεξετάσουμε την κατάσταση με πιο καθαρό μυαλό. 

Στην περίπτωση του θυμού δεν μας βοηθά να ασχολούμαστε με εμμονική διάθεση με τις σκέψεις που μας προκάλεσαν το θυμό, καθώς οι σκέψεις αποτελούν το έναυσμα για περισσότερες εκρήξεις θυμού. Οι θυμωμένες σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μας σαν ένας ορμητικός χείμαρρος, τον οποίο θα πρέπει να σταματήσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ώστε να μην παρασύρει τα πάντα…

Το ξέσπασμα του θυμού: κάθαρση ή αιτία για περισσότερο θυμό;

Το ξέσπασμα του θυμού είναι ένας τρόπος εκτόνωσης της οργής που μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα ή αποτελεί ένα τρόπο που αναζωπυρώνει ή αυξάνει τα επίπεδα του θυμού και μας οδηγεί σε μια διαρκή κατάσταση έντασης;

Οι περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι τα ξεσπάσματα οργής αναζωπυρώνουν τα αρνητικά μας συναισθήματα και ενισχύουν τις αρνητικές σκέψεις, με αποτέλεσμα να συνεχίζουμε να έχουμε κακή διάθεση και σύντομα να φτάσουμε στο επόμενο ξέσπασμα θυμού. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να διαχειριστούμε το θυμό μας είναι να προσπαθήσουμε πρώτα να ηρεμήσουμε –σωματικά και ψυχολογικά- κι έπειτα να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση επιλύοντας το πρόβλημα με εποικοδομητικό τρόπο. Αυτό δεν σημαίνει πως καταπνίγουμε το θυμό μας, απλά βρίσκουμε μια πιο κατάλληλη στιγμή –μια πιο ήρεμη στιγμή- για να το αντιμετωπίσουμε.

Ο καθένας μπορεί να θυμώσει- αυτό είναι εύκολο. Αλλά το να θυμώσει κανείς με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό και στη σωστή στιγμή, για τη σωστή αιτία και με το σωστό τρόπο –αυτό δεν είναι εύκολο.

Αριστοτέλης

Goleman, Daniel. (2011). Η συναισθηματική νοημοσύνη. Αθήνα: Πεδίο.