Αντιμετωπίζοντας μια κρίση πανικού…

Αφού πλέον γνωρίζουμε ότι αυτό που έχουμε έχει όνομα και λέγεται ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ… θα πρέπει να βρούμε τρόπους να την αντιμετωπίσουμε και να μπορέσουμε να διαχειριστούμε μια μελλοντική κρίση πανικού, προετοιμάζοντας τον εαυτό μας νοητικά και σωματικά. 

Αρχικά πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν κινδυνεύει η ζωή μας από την κρίση πανικού. Δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία μας, για τη ζωή μας.

Πρέπει να βρούμε τις καταστάσεις εκείνες που μας κάνουν να μη νιώθουμε και τόσο άνετα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο φόβος κι επομένως, η πιθανότητα να εκδηλώσουμε μια κρίση πανικού. Θα πρέπει σταδιακά να εκθέτουμε τον εαυτό μας σε τέτοιες καταστάσεις, έτσι ώστε να απευαισθητοποιηθούμε συναισθηματικά και να βελτιώσουμε τα επίπεδα εμπιστοσύνης και ασφάλειας του εαυτού μας.

Ενισχύουμε ή αυξάνουμε το υποστηρικτικό μας δίκτυο. Είναι σημαντικό να έχουμε ανθρώπους κοντά μας, που νιώθουμε οικεία, νιώθουμε ότι μας καταλαβαίνουν και ότι μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Είναι σημαντικό να έχουμε κοντά μας ανθρώπους, με τους οποίους έχουμε ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς και μπορούμε να τους βοηθήσουμε όταν μας χρειάζονται, αλλά και να ζητήσουμε τη βοήθειά τους όταν τη χρειαζόμαστε.

Βρίσκουμε τρόπους να παραμείνουμε ήρεμοι. Ας το δούμε σαν μια εξάσκηση του εαυτού μας, να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να παραμένει ήρεμος, ψύχραιμος ή συγκεντρωμένος σε κάτι. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε αυτή την ηρεμία πρώτα από το σώμα μας, αποκτώντας τον έλεγχο της αναπνοής μας κι έπειτα από το μυαλό μας, αποκτώντας τον έλεγχο των σκέψεων μας. Μαθαίνουμε να έχουμε τον έλεγχο της αναπνοής μας και βρίσκουμε μια στάση που μας βοηθάει να χαλαρώσουμε.

Βελτιώνουμε την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε τις συναισθηματικές καταστάσεις που βιώνουμε και γενικότερα τα συναισθήματά μας, όπως άγχος, στρες, ανησυχία, αγωνία και φόβο.

Αποφεύγουμε κάθε είδους εθισμό, καθώς δεν μας βοηθάει να επιλύσουμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.

 

Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού τι μπορούμε να κάνουμε;

Είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε τη λογική και να διαχειριστούμε τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Δεν αντιστεκόμαστε απέναντι σε αυτό που βιώνουμε. Αποδεχόμαστε τα συναισθήματα που βιώνουμε και προσπαθούμε να τα αναγνωρίσουμε, αυξάνοντας την επίγνωση τόσο για τα συναισθήματα όσο και για το σώμα μας.

Προσπαθούμε να βρούμε κάτι ώστε να αποσπάσουμε την προσοχή μας και τον εαυτό μας από αυτό που βιώνουμε. Στόχος είναι να μπορέσουμε να απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάτι άλλο. Δεν είναι εύκολο αλλά θα πρέπει να καθαρίσουμε το μυαλό μας από σκέψεις. Ίσως, θα μας βοηθούσε να επικεντρωθούμε σε κάτι στο οποίο νιώθουμε ότι έχουμε τον έλεγχο, έτσι ώστε να καταφέρουμε να ξανακερδίσουμε τον έλεγχο και στον εαυτό μας και τη ζωή μας.

Μένουμε ήρεμοι και συγκεντρωμένοι, μέσα από τη χρήση αναπνοών ώστε να ηρεμήσουμε το σώμα μας κι έπειτα να ηρεμήσουμε και συναισθηματικά. Στόχος είναι η κατάκτηση της ηρεμίας σωματικά και συναισθηματικά.

Βρίσκουμε μια δραστηριότητα που θα μας βοηθούσε να απασχοληθούμε για λίγο με κάτι άλλο, κάνοντας ένα διάλειμμα από την κρίση που βιώνουμε. Στόχος είναι να βρούμε μια δραστηριότητα που θα απασχολήσει το μυαλό μας ή και το σώμα μας.

Τι κάνουμε μετά από μια κρίση πανικού;

Αξιολογούμε την κρίση πανικού καταγράφοντας συναισθήματα, προσδοκίες, σκέψεις και εμπειρίες. Είναι σημαντικό να σκεφτούμε τι συνέβη, πότε, γιατί, πως, τι πιστεύαμε εκείνη τη στιγμή, τι σκεφτόμασταν, τι κάναμε, πώς μπορέσαμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, πως ερμηνεύσαμε την κατάσταση, τι λέγαμε στον εαυτό μας, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε την επόμενη φορά;

Δεν πρέπει να αποφύγουμε να σκεφτούμε την κατάσταση που βιώσαμε. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους να διαχειριστούμε την κατάσταση την επόμενη φορά, με μεγαλύτερη ή μικρότερη αποτελεσματικότητα.

Βρίσκουμε και κάποιες σκέψεις που την επόμενη φορά θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν ώστε να μειωθούν τα συμπτώματα της κρίσης πανικού.

Είναι μια διαρκής συνδιαλλαγή με τον εαυτό μας ώστε την επόμενη φορά να είμαστε πιο δυνατοί και μαχητικοί απέναντι στα συμπτώματα της κρίσης πανικού. Το πιο σημαντικό είναι να μην αποφεύγουμε άβολες καταστάσεις, που θα νιώθουμε ότι ίσως προκαλέσουν μια νέα κρίση πανικού. Δεν θα πρέπει να αφήσουμε την κρίση πανικού να διαχειριστεί τη ζωή μας, θα πρέπει να έχουμε εμείς τον έλεγχο απέναντι στην κρίση πανικού και σιγά- σιγά και σε όλη μας τη ζωή. 

Παπαδοπούλου Ελένη- Ψυχολόγος