Η Θεραπευτική Προσευχή ως συμπληρωματική μορφή θεραπείας

Οι Sloan και Ramakrishnan (2006) εξέτασαν τα ιατρικά οφέλη της θρησκευτικής δραστηριότητας, εστιάζοντας το ενδιαφέρον τους στην δραστηριότητα της προσευχής και τις επιδράσεις που μπορεί να έχει στο άτομο. 

Η θεραπευτική προσευχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετη μορφή θεραπείας σε ασθενείς που δέχονται τη βασική θεραπεία. Πρόκειται για ένα θέμα που είναι δύσκολο να μελετηθεί με τη χρήση τυχαίων ελεγχόμενων μετρήσεων. Ξεκινώντας από τα οφέλη που έχει η θρησκευτική δραστηριότητα στην υγεία, πολλές έρευνες εστίαζαν στην εμπλοκή της θρησκείας στη βελτίωση ή διατήρηση της υγείας. Η συμμετοχή σε θρησκευτικές δραστηριότητες έχει βρεθεί ότι σχετίζεται σε στατιστικά σημαντικό βαθμό με καλά επίπεδα υγείας, καθώς και παράγοντες που συνδέονται με την υγεία, όπως ικανοποιητική και λειτουργική κοινωνική θέση και κοινωνική στήριξη. Με αφορμή τα οφέλη της θρησκευτικής δραστηριότητας στην υγεία εξετάστηκε η επίδραση της θεραπευτικής προσευχής. 

Στην περίπτωση της θεραπευτικής προσευχής μπορεί μια ομάδα ατόμων να προσεύχεται για τυχαία επιλεγμένους ασθενείς, συνήθως από μεγάλη απόσταση. Για παράδειγμα, σε έρευνες με θεραπευτική προσευχή, οι φίλοι, η οικογένεια και άλλα μέλη της θρησκευτικής κοινότητας προσεύχονται για τους ασθενείς, ενώ υπάρχουν και ομάδες θεραπευτών που προσεύχονται για απομακρυσμένα άτομα. Ακόμη, υπάρχουν ορισμένες θρησκευτικές προσευχές που αφορούν όλα τα άρρωστα άτομα στον κόσμο. Στο άρθρο οι ερευνητές διακρίνουν τρία είδη προσευχής που έχουν αποτελέσει αντικείμενο έρευνας. Πρόκειται για την προσευχή που κατευθύνεται ειδικά στον ασθενή από τους μεσολαβητές και είναι υπό τον έλεγχο του ερευνητή, την προσευχή που γίνεται συμπληρωματικά και κατευθύνεται προς τον ασθενή από την οικογένεια, τους φίλους και άλλα κοντινά μέλη, που δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ερευνητή και την προσευχή που κατευθύνεται προς όλους τους άρρωστους σε όλο τον κόσμο και δεν είναι εύκολα ανιχνεύσιμη, ελέγξιμη και μετρήσιμη.

Επομένως, η θεραπευτική προσευχή για να γίνει αντικείμενο έρευνας θα πρέπει να πραγματοποιείται από συγκεκριμένους διαμεσολαβητές που προσεύχονται, ώστε να μετρηθεί η επίδραση της εν λόγω παρέμβασης. Πρόκειται για μία μεταβλητή που εμφανίζει προβλήματα κατά τη μέτρησή της, καθώς θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη ένα σύνολο παραγόντων. Οι ερευνητές αναζητούν τα αίτια της θετικής επίδρασης της θεραπευτικής προσευχής ακόμη και όταν γίνεται από απόσταση. Η θετική επίδραση από απόσταση στηρίζεται κυρίως στις γνωστικές διεργασίες κάποιων ανθρώπων που επηρεάζουν τη σωματική υγεία των άλλων. Επιπλέον, είναι δύσκολο να ερμηνευθεί με βάση τις επιστημονικές μεθόδους η θεραπευτική προσευχή, καθώς στηρίζεται στην ύπαρξη του θεού και στην πίστη σε αυτόν. Ερμηνεία κλήθηκαν να δώσουν κυρίως οι φιλόσοφοι, που εστίασαν στον τρόπο που η συνείδηση, χωρίς φυσικές ιδιότητες, μπορεί να συμβάλλει σε μια επίδραση με φυσικό υπόστρωμα, όπως επίδραση στον εγκέφαλο. Για να είναι παρατηρήσιμη η επίδραση της θεραπευτικής προσευχής θα πρέπει να περάσει ένα συγκεκριμένο κατώφλι. Ωστόσο, η προσευχή που πραγματοποιείται δεν μπορεί να ελεγχθεί ή να μετρηθεί από τον ερευνητή.

Βιβλιογραφία:

Sloan, R.P., & Ramakrishnan, R. (2006). Science, Medicine, and Intercessory Prayer. Perspectives in Biology and Medicine, 49 (4), 504- 514.